Badanie wykonywane w celu oceny czynności przytarczyc oraz metabolizmu wapniowego. Służy również do monitorowania pacjentów po przeszczepie nerek oraz z nadczynnością przytarczyc i nowotworami złośliwymi. Wykonywane jest również do kontroli steżenia wapnia w trakcie przetaczania dużej objetości krwi oraz po takim przetoczeniu.

W ramach rutynowych badań; u osób z chorobami nerek, kości lub układu nerwowego; w przypadku objawów sugerujących nieprawidłowe stężenie wapnia.

Charakterystyka badania
Wapń jest pierwiastkiem występującym w organizmie człowieka w największym stężeniu. 99% wapnia zawarte jest w kościach. Wapń osocza stanowi zaledwie 0,01% całkowitej puli. Reszta wapnia znajduje się w przestrzeni komórkowej i międzykomórkowej, gdzie występuje głównie jako jon dwuwartościowy. W tej postaci wapń jest kofaktorem wielu enzymów, bierze czynny udział w procesie krzepnięcia krwi, odgrywa kluczową rolę w regulacji przepuszczalności błon komórkowych, wymianie jonów, w przewodnictwie nerwowym, warunkuje prawidłowy skurcz i rozkurcz mięśni. Oznaczanie stężenia wapnia w surowicy jest podstawowym badaniem w diagnostyce zaburzeń metabolicznych kości. Poziom wapnia monitoruje się w zaburzeniach endokrynologicznych, chorobach nerek, nowotworach oraz w celu optymalizacji leczenia farmakologicznego.