Oznaczenie przeciwciał IgG przeciw wirusowi CMV (cytomegalowirus) pozwala na rozpoznanie zakażenia wirusem cytomegalii. Badanie przeciwciał IgG razem z przeciwciałami IgM pozwala na wykrycie trwającego lub przebytego zakażenia CMV.

Badanie przeciwciał dla CMV wykonuje się u:

 kobiet chcących zajść w ciążę,
 przed wykonaniem przeszczepów, 
 u pacjentów z HIV/AIDS w celu wykrycia u nich przebytych zakażeń CMV.
Przygotowanie do badań
Materiałem do badania jest krew, pacjent nie musi być na czczo.
Zaleca się równoczesne wykonanie poziomu p/c przeciw wirusowi cytomegalii w kl. IgG i IgM.
W przypadku IgG(-), IgM(+), badanie należy powtórzyć za ok. 3 tygodnie.
W przypadku kobiety ciężarnej z dodatnimi obiema klasami, konieczna jest dalsza diagnostyka – CMV  awidność p/c IgG

Charakterystyka badania
Swoiste przeciwciała anty-CMV w klasie IgG są znacznikiem przebytego zakażenia wirusem cytomegalii. Są one wytwarzane przez kilka tygodni od zakażenia i zapewniają długotrwałą ochronę. Stężenie przeciwciał w klasie IgG narasta w czasie aktywnej infekcji i następnie po ustąpieniu zakażenia i przejściu wirusa do fazy utajonej, ich poziom ulega stabilizacji. Już po pierwszym zakażeniu, przeciwciała w klasie IgG będą utrzymywać się we krwi do końca życia. Ludzki wirus cytomegalii należy do grupy wirusów z rodziny Herpes.  Wirus CMV przenosi się z osoby na osobę wskutek bliskiego kontaktu z płynami ustrojowymi zawierającymi cząstki wirusa, kontaktów seksualnych, karmienia piersią, a także  za pośrednictwem krwi i produktów krwiopochodnych oraz przeszczepianych narządów. Zakażenie wirusem, szczególnie zakażenie pierwotne, może mieć natomiast poważne konsekwencje w przypadku osób o obniżonej odporności oraz kobiet w ciąży.