Kiedy i w jakim celu
Wskazaniami do oznaczania p/c przeciw wirusowi różyczki jest:

 ocena stanu odporności u kobiet w ciąży,
 potwierdzenie lub wykluczenie kontaktu osoby badanej z wirusem różyczki,
 kontrola uodpornienia po zastosowaniu szczepienia ochronnego.

Przygotowanie do badań
Materiałem do badania jest krew, pacjent nie musi być na czczo.
Zaleca się równoczesne wykonanie poziomu p/c przeciw wirusowi różyczki w kl. IgG i IgM.
Dodatni wynik przeciwciał w klasie IgG  w sytuacji braku objawów zakażenia oraz ujemnym wyniku przeciwciał w klasie IgM świadczy  o odporności przeciwko temu wirusowi -poszczepiennej bądź po przebyciu choroby.
Obecność IgG(+), IgM(+) u kobiet w ciąży jest wskazaniem do dalszej diagnostyki – Rubella awidność p/c IgG.

Charakterystyka badania
Przeciwciała przeciw różyczce IgG  pojawiają się w surowicy później niż przeciwciała przeciwko różyczce IgM.  IgG wskazują na przebyte zachorowanie lub szczepienie. We krwi pojawiają się po ok. 10–15 dniach od wniknięcia wirusa do organizmu. Różyczka jest chorobą zakaźną, wywoływaną przez wirus różyczki, który charakteryzuje się wysoką zakaźnością. Źródłem zakażenia jest wyłącznie chory na różyczkę człowiek. Zakażenie przenosi się drogą kropelkową, a w przypadku zakażeń wrodzonych przez łożysko.