Oznaczenie przeciwciał anty-HCV jest wstępnym badaniem przesiewowym w celu określenia możliwego kontaktu z wirusem zapalenia wątroby typu C. W przypadku wyników dodatnich konieczna jest dalsza diagnostyka.

Przygotowanie do badań
Materiałem do badania jest krew, pacjent nie musi być na czczo.
 Przeciwciała anty-HCV wykrywane są po ok. 3 miesiącach od zakażenia

Charakterystyka badania
Pierwszym badaniem przesiewowym, dla określenia możliwego kontaktu z wirusem zapalenia wątroby typu C (WZW typu C), jest badanie na obecność przeciwciał anty-HCV. WZW typu C jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV).  Oznaczenie przeciwciał ma charakter jakościowy i wykrywane są po ok. 3 miesiącach od zakażenia, a dodatni wynik świadczy jedynie o kontakcie z wirusem HCV. Nie pozwala natomiast na rozróżnienie zakażenia przebiegającego aktualnie od zakażenia w przeszłości. Nie pozwala również na rozróżnienie zakażenia ostrego od przewlekłego, do którego dochodzi w około 80 procentach przypadków i prowadzić może do marskości wątroby, włóknienienia, czy raka  wątroby. Objawy pojawiają się często dopiero po wielu latach od zakażenia.  Wirus może przenosić się w kontakcie bezpośrednim (kontakt z krwią osoby zakażonej HCV) lub pośrednim (np. kontakt z narzędziami zanieczyszczonymi krwią osoby zakażonej HCV).