Kiedy i w jakim celu
Bylica jest pospolitym chwastem w Polsce, rośnie przede wszystkim na nieużytkach. Objawy alergii nasilają się od połowy lipca do września.  Objawy kliniczne są bardzo podobne do objawów w przypadku uczulenia na drzewa i trawy, jednak uczulenie na bylicę rzadziej wywołuje objawy kliniczne niż inne alergeny pyłkowe.

Główne objawy :

Nieżyt nosa z częstym kichaniem,
Wyciek wodnisto-śluzowej wydzieliny,
Blokada nosa,
Świąd i zaczerwienienie spojówek,
Objawy obturacji oskrzeli ze świszczącym oddechem, kaszlem lub uczucie ciężkości w klatce piersiowej.
Przygotowanie do badań
Materiałem do badania jest krew.
Pacjent nie musi być na czczo, należy jedynie unikać posiłków wysokotłuszczowych.
Nie wymaga odstawienia leków sterydowych i przeciwhistaminowych podanych doustnie i miejscowo
Charakterystyka badania
Test wykorzystuje alergeny rekombinowane – struktury białkowe syntetyzowane przez obcy organizm, np. komórki bakterii wprowadzając do nich określoną informację genetyczną. Charakteryzuje się większą czystością powstałego alergenu, w porównaniu do alergenów pochodzenia naturalnego. Art v1 jest najważniejszym alergenem bylicy, należącym do rodziny PR-12. Główny alergen bylicy, Art v1 może dawać reakcje krzyżowe  z ziarnami słonecznika.  Uczulenie na Art v1 /Art v3 stwarza możliwość wystąpienia reakcji anafilaktycznej po spożyciu ziaren słonecznika. Alergeny homologiczne do Art v1 znajdują się również w pyłku ambrozji, złocienia maruna.  W przypadku pacjentów uczulonych na bylicę, z dużym poziomem przeciwciał anty-CCD, bez oznaczenia asIgE w stosunku do poszczególnych komponent alergenowych możliwe są  wyniki fałszywie dodatnie.

Uczulenie na bylicę wiąże się z zespołem pyłkowo-pokarmowym (zespół seler- bylica- przyprawy korzenne). Dotychczas nie wykryto alergenu bylicy odpowiedzialnego za indukcję objawów w tym zespole.

Test wykonywany jest metodą referencyjną ImmunoCAP, uznawaną za złoty standard w alergologii. Prawdziwie ilościowy zakres pomiarowy od 0,1-100 kUA / L.