Diagnostyka serologiczna w przebiegu choroby COVID-19 zaczyna odgrywać rolę w późniejszej fazie infekcji wirusem SARS-CoV-2, po ok. 7-10 dniach od momentu zakażenia.

Pakiet obejmuje badania przeciwciał przeciwko wirusowi SARS-CoV-2  w dwóch klasach: IgM i IgG.
Badanie przeprowadza się automatycznym testem ELISA. Test posiada certyfikat CE IVD.

·        Przeciwciała IgM są przeciwciałami „wczesnej fazy” infekcji. Oznaczenie przeciwciał w klasie IgM wykonuje się w celu określenia możliwego kontaktu z wirusem wywołującym COVID-19. Ich obecność może świadczyć o aktywnym zakażeniu. Przeciwciała IgM mogą zostać wykryte po upływie co najmniej 7-10 dni (średnio w 8 dniu) od wystąpienia objawów choroby. Ich poziom z czasem spada i z reguły po około miesiącu, przeciwciała przestają być wykrywane  

·        Przeciwciała IgG są przeciwciałami „późnej fazy” infekcji. Oznaczenie przeciwciał w klasie IgG wykonuje się w celu sprawdzenia występowania przeciwciał odpornościowych po zakażeniu wirusem wywołującym COVID-19. Ich obecność wskazuje na rozwinięcie humoralnej odpowiedzi immunologicznej i świadczy o przebytym kontakcie z wirusem SARS-CoV-2. Przeciwciała IgG mogą zostać wykryte po upływie co najmniej 11 – 14 dni od wystąpienia objawów choroby. Ich poziom z czasem rośnie. 
 

Mechanizmy odpowiedzi immunologicznej u różnych pacjentów mogą charakteryzować się zmiennością osobniczą. Z tego powodu – aby uzyskać pełen obraz – zaleca się wykonywanie przeciwciał w obydwu klasach, co może ułatwiać interpretację otrzymanego wyniku.

Przykładowo, wykonanie oznaczenia w dwóch klasach może być przydatne przy interpretacji niskich poziomów przeciwciał klasy IgM, jakie mogą występować zarówno na początku choroby, jak i po jej zakończeniu.  Obecność przeciwciał odpornościowych klasy IgG przy niskim lub wątpliwym poziomie klasy IgM może wskazywać na koniec procesu chorobowego.

Wynik badania serologicznego musi być interpretowany w połączeniu z objawami klinicznymi i/lub wywiadem epidemiologicznym pacjenta.