Kiedy i w jakim celu
W celu zdiagnozowania alergii czyli nadwrażliwości immunologicznej na jad owadów, podstawowymi badaniami są punktowe testy skórne (PTS) i oznaczanie stężeń alergenowo-swoistych IgE (asIgE) w surowicy krwi. Należy jednak pamiętać, że około 50% pacjentów z objawami alergii na jad owadów błonkoskrzydłych wykazuje dodatnie wyniki testów  skórnych i serologicznych  opartych na ekstraktach alergenowych na jady zarówno osy  jak i pszczoły (podwójna pozytywność), ale reaguje klinicznie tylko na jeden z nich (w wyniku reaktywności krzyżowej). Naprzeciw wszystkim niedoskonałościom dotychczasowych testów, wychodzi diagnostyka molekularna, bez niej nie jest możliwe rozróżnienie czy pacjent jest uczulony równocześnie  na jad pszczoły i osy, czy może podwójne uczulenie wynika z reaktywności krzyżowej.

Pacjenci mogą doznać ciężkich reakcji nawet przy niskich poziomach sIgE na jady (pomiędzy 0.1 – 0.35 kUA/l).

Owady, których jad wywołuje reakcje alergiczne, pochodzą niemal bez wyjątku z rzędu błonkoskrzydłych (Hymenoptera). Pszczoła miodna (Apis mellifera) – brunatna, z umiarkowaną liczbą włosków na tułowiu i odwłoku;  żądło pozostaje w skórze człowieka, a jego obecność pozwala z bardzo dużym prawdopodobieństwem potwierdzić użądlenie przez pszczołę. Pszczoły żądlą zwykle jedynie w obronie własnej lub w obronie ula.

Przygotowanie do badań
Materiałem do badania jest krew.
Pacjent nie musi być na czczo, należy jedynie unikać posiłków wysokotłuszczowych.
Nie wymaga odstawienia leków sterydowych i przeciwhistaminowych podanych doustnie i miejscowo.

Charakterystyka badania
Test wykorzystuje alergeny rekombinowane – struktury białkowe syntetyzowane przez obcy organizm, (np.komórki bakterii, drożdży, owadów), wprowadzając do nich określoną informację genetyczną. Charakteryzuje się większą czystością powstałego alergenu, w porównaniu do alergenów pochodzenia naturalnego. Wolne są od reagujących krzyżowo reszt CCD.  W przypadku uczulenia na jad pszczoły komponentami o wysokim stopniu swoistości są: Api m1, Api m10, Api m3.  Należy oznaczać je równocześnie gdyż ok 30% pacjentów z alergią na jad  nie ma przeciwciał przeciwko Api m1, który  jest głównym alergenem jadu pszczelego. Dodanie rApi m 10 do panelu testowego poprawia swoistość i dokładność diagnostyczną oraz wspiera bardziej uzasadnione decyzje do swoistej immunoterapii. Api m5 ze względu na podobieństwo strukturalne  do  enzymu  występującego w  jadzie osy uważana jest za drugą obok hialuronidazy Api m2  przyczynę  reakcji  krzyżowych z jadem osy.

Test wykonywany jest metodą referencyjną ImmunoCAP, uznawaną za złoty standard w alergologii.  

Prawdziwie ilościowy zakres pomiarowy od 0,1-100 kUA / L. Przy użyciu testów CAP możemy aktualnie oznaczać swoiste przeciwciała nie tylko przeciwko „całemu” jadowi, ale również przeciwko poszczególnym składnikom jadu pszczelego.

Dodatkowo decydując się na SIT należy zbadać wyjściowy poziom tryptazy.  Podwyższone jej wartości są makerem ryzyka ciężkich reakcji po podaniu szczepionki