Kiedy i w jakim celu
Podwyższone stężenie CA 125 nie wyższe niż 200-300 U/ml występują u kobiet w I trymestrze ciąży, podczas miesiączki, w stanach zapalnych wątroby, trzustki, przydatków, marskości wątroby i w chorobach autoimmunologicznych. W diagnostyce nowotworowej CA 125 jest wykorzystywany w wykrywaniu raka jajnika surowiczego, endometrioidalnego, z komórek jasnych, niezróżnicowanego, a także w mniejszym stężeniu w gruczolakoraku płuc, raku piersi, endometrium, trzustki i wątroby. Największą czułość diagnostyczną wynosząca około 80%, przy poziomie odcięcia 65 j/mL, CA125 wykazuje w stosunku do nabłonkowych raków jajnika. Oznaczanie wartości markera CA 125 jest bardzo przydatne w przypadku kontroli chorych po leczeniu chirurgicznym, a także w trakcie chemioterapii i radioterapii

Charakterystyka badania
Antygen nowotworowy CA125 jest białkiem powierzchniowym z rodziny mucyn, glikoproteiną wytwarzaną przez komórki nabłonka wyścielającego jamy ciała płodu, a także przez prawidłowy nabłonek otrzewnej, osierdzia, opłucnej, śluzówki szyjki macicy, jajowodów i endometrium. Pełni rolę bariery nawilżającej, zabezpieczającej powierzchnię komórek nabłonkowych przed obcymi cząsteczkami i czynnikami infekcyjnymi. W prawidłowych komórkach jajnika produkcja CA 125 jest niewielka, natomiast jest bardzo nasilona w komórkach raka jajnika.