Badanie wykonuje się w celu wykrycia w kleszczu obecności: Borrelia burgdorferi, KZM (odkleszczowe zapalenie mózgu) oraz Anaplasma phagocytophilum i Ehrichia chaffeensis/ E. murris.

Należy pamiętać, iż wykrycie w kleszczu materiału genetycznego danego drobnoustroju nie jest jednoznaczne z zachorowaniem ukąszonego człowieka. Ryzyko przeniesienia zarazków chorobotwórczych z kleszcza na żywiciela jest proporcjonalne do czasu ssania krwi. Ryzyko to jest stosunkowo niskie do 48 godzin od momentu przyczepienia się kleszcza, a bardzo wysokie po 72 godzinach.
 

Badanie daje możliwość wykrycia w kleszczu materiału genetycznego:
 

Borrelia burgdorferi
wirusa KZM (kleszczowe zapalenie mózgu), będącego przyczyną rozwoju wirusowej choroby ośrodkowego układu
nerwowego przenoszonej przez kleszcze
Analpasma phagocytophilum (bakteria wywołująca u ludzi anaplazmozę, która może przebiegać bezobjawowo)
Ehrichia chaffeensis/ E. murris (u ludzi wywołuje ostrą chorobę przebiegającą z gorączką i objawami grypopodobnymi).
 
Charakterystyka badania
Materiałem do badania jest kleszcz, który powinien być dostarczony w czystym pojemniku bądź torebce strunowej.
Powinien on być przechowywany w temperaturze lodówki – czyli 2-8stC – do 48 h lub w zamrożeniu. Niestety rozmrożenie i ponowne zamrożenie materiału przed dostarczeniem do laboratorium wykonującego badanie uniemożliwia wykonanie testu.