Dientameba łamliwa (Dientamoeba fragilis) – objawy, diagnostyka i leczenie

Charakterystyka pasożyta

Dientamoeba fragilis, znana jako dientameba łamliwa, to pierwotniak pasożytujący w jelicie grubym człowieka. Zakażenie tym pasożytem może przebiegać bezobjawowo, ale w wielu przypadkach prowadzi do przewlekłych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Uważa się, że jest częściej spotykany niż dawniej sądzono, a jego obecność bywa mylona z zespołem jelita drażliwego.

Drogi zakażenia

Główną drogą transmisji jest droga fekalno-oralna – poprzez kontakt z zanieczyszczoną żywnością, wodą lub brudnymi rękami. Istnieją doniesienia, że pasożyt może być przenoszony również w jajach owsika (Enterobius vermicularis), co dodatkowo utrudnia kontrolę nad szerzeniem się zakażeń.

Objawy kliniczne

Zakażenie Dientamoeba fragilis może przybierać różny obraz kliniczny. Część pacjentów nie zgłasza żadnych dolegliwości, natomiast u innych występują objawy przewlekłe lub nawracające:

• nawracające biegunki,
• bóle i skurcze brzucha,
• nudności, wzdęcia, uczucie pełności,
• utrata łaknienia i masy ciała,
• ogólne zmęczenie, rozdrażnienie, zaburzenia snu (często u dzieci).

Diagnostyka

Rozpoznanie infekcji wymaga badania próbek kału. Pasożyt jest trudny do wykrycia – konieczne bywa badanie wielokrotnych próbek w krótkim czasie. W diagnostyce stosuje się:

• mikroskopię świeżych preparatów,
• barwienia specjalne,
• metody molekularne (PCR), które są najczulsze i najbardziej wiarygodne.

Leczenie

Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie leków przeciwpasożytniczych. Najczęściej używane są:

• metronidazol,
• jodochinol,
• paromomycyna.

Wybór preparatu zależy od wieku pacjenta, współistniejących chorób i tolerancji na leczenie. Niezwykle ważna jest również higiena rąk, pranie pościeli i bielizny oraz równoczesne leczenie owsicy, jeśli występuje.

Profilaktyka

• dokładne mycie rąk, szczególnie przed posiłkami i po skorzystaniu z toalety,
• przestrzeganie higieny w przygotowywaniu posiłków,
• unikanie picia nieprzegotowanej wody w miejscach o wątpliwym standardzie sanitarnym,
• równoczesne leczenie domowników w przypadku potwierdzonego zakażenia.

FAQ – najczęściej zadawane pytania

1. Co to jest Dientamoeba fragilis?
   To pierwotniak pasożytujący w jelicie grubym, który może powodować przewlekłe dolegliwości jelitowe.
2. Jak można się zarazić Dientamoeba fragilis?
   Najczęściej drogą fekalno-oralną, rzadziej poprzez jaja owsika (Enterobius vermicularis).
3. Jakie objawy daje zakażenie Dientamoeba fragilis?
   Biegunki, bóle brzucha, wzdęcia, nudności, a także osłabienie i utrata masy ciała.
4. Jak diagnozuje się dientamebozę?
   Poprzez badanie próbek kału – najlepiej wielokrotnych – oraz testy molekularne (PCR).
5. Jak wygląda leczenie Dientamoeba fragilis?
   Stosuje się leki przeciwpasożytnicze, najczęściej metronidazol, jodochinol lub paromomycynę.
6. Czy pasożyt Dientamoeba fragilis jest groźny dla dzieci?
   Tak, u dzieci może powodować przewlekłe dolegliwości jelitowe, rozdrażnienie i problemy ze snem.
7. Jak zapobiegać zakażeniu Dientamoeba fragilis?
   Kluczowa jest higiena – mycie rąk, staranne mycie żywności, picie bezpiecznej wody i leczenie domowników w razie infekcji.