Mononukleoza zakaźna, znana także jako „choroba pocałunków”, jest infekcyjnym schorzeniem wywołanym przez wirusa Epsteina-Barr (EBV). Chociaż wiele osób jest nosicielami tego wirusa przez całe życie, to mononukleoza zakaźna głównie dotyczy dzieci w wieku przedszkolnym i młodzieży dojrzewającej, choć nie jest wykluczone, że pojawi się również w innej grupie wiekowej. Charakteryzuje się ona różnorodnymi objawami, które często imitują anginę gardłową, co może utrudnić poprawną diagnozę i leczenie.
Epidemiologia i przyczyna
Mononukleoza zakaźna jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie. Wirus Epsteina-Barr, który jest jej przyczyną, jest rozpowszechniony w populacji, i do zakażenia dochodzi głównie drogą kontaktową, w tym przez ślinę. Młodzi ludzie są bardziej podatni na rozwinięcie pełnoprawnej mononukleozy, chociaż osoby w każdym wieku mogą zakażać się wirusem EBV.
Objawy mononukleozy zakaźnej
Pojawiają się najczęściej 30-50 dni po zakażeniu. Mononukleoza zakaźna może się objawiać jako grypopodobne symptomy, takie jak gorączka, bóle mięśni, osłabienie i zmęczenie. Jednak to charakterystyczne objawy gardłowe, które często prowadzą do mylenia mononukleozy z anginą. Głównymi objawami gardłowymi są ból gardła, obrzęk migdałków, zaczerwienienie tylnej części gardła oraz białe plamy na migdałkach. Powiększenie węzłów chłonnych szyi i karku to kolejny powszechny objaw mononukleozy.
W przypadku zauważenia objawów u dziecka warto skonsultować się z poradnią pediatryczną w KidsClinic w Kaliszu, gdzie lekarz pediatra przyjmuje pacjentów w soboty. Pediatra przeprowadzi odpowiednią diagnostykę, która pozwoli na wdrożenie prawidłowego sposobu leczenia.
Diagnoza mononukleozy zakaźnej
Diagnoza mononukleozy opiera się na klinicznych objawach oraz badaniach laboratoryjnych. Podczas badania krwi można zaobserwować zwiększoną liczbę limfocytów, charakterystyczne zmiany w morfologii krwi oraz obecność specyficznych przeciwciał antywirusowych. W celu potwierdzenia diagnozy pediatra w KidsClinic może dodatkowo zlecić wykonanie testów serologicznych.
Trudności w diagnozie
To właśnie ze względu na podobieństwo objawów do anginy, mononukleoza zakaźna może być mylnie zdiagnozowana. To może prowadzić do niewłaściwego leczenia antybiotykami, które nie będą skuteczne w przypadku wirusowej infekcji. Ważne jest, aby lekarz pediatra uwzględniał historię choroby oraz przeprowadził odpowiednie badania, aby potwierdzić lub wykluczyć mononukleozę.
Leczenie i opieka
Mononukleoza zakaźna, podobnie jak wiele innych wirusowych infekcji, nie ma konkretnej terapii antywirusowej. Leczenie polega głównie na łagodzeniu objawów. Pediatra w KidsClinic Kalisz przypomina, że ważne jest zachowanie odpowiedniego nawodnienia organizmu, odpoczynku oraz przyjmowanie leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. W przypadku powikłań, takich jak powiększenie wątroby lub śledziony, konieczna może być hospitalizacja i bardziej intensywna opieka medyczna.
Zakażenie i profilaktyka
Mononukleoza zakaźna jest trudna do uniknięcia, ponieważ wiele osób jest nosicielami wirusa EBV, a zakażenie może być bezobjawowe lub łagodne. Jednak można zmniejszyć ryzyko zakażenia poprzez unikanie kontaktu z osobami, które są obecne w aktywnym stadium choroby. Ważne jest także zachowanie higieny osobistej, szczególnie mycie rąk, aby minimalizować ryzyko przeniesienia wirusa drogą kontaktową.
Podsumowanie
Mononukleoza zakaźna jest wirusową chorobą, która może naśladować objawy anginy gardłowej. Wielu młodych ludzi doświadcza jej objawów, takich jak ból gardła, gorączka i zmęczenie. Poprawna diagnoza jest kluczowa, aby zapewnić właściwe leczenie i uniknąć błędów w terapii. Odpowiednia higiena osobista oraz unikanie kontaktu z osobami chorymi mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka zakażenia.
Źródła:
- Dr med. Ewa Duszczyk. Mononukleoza zakaźna.
- Ołdak,Mononukleoza zakaźna, „Pediatria po Dyplomie” 2012, nr 16
- M. Wrembel, T. Jarmoliński,Mononukleoza zakaźna u dzieci – doświadczenia własne, „Postępy Nauk Medycznych” 2016
