Skóra człowieka jest skolonizowana stale lub czasowo przez liczne gatunki drobnoustrojów.

W skład fizjologicznej flory skóry wchodzą przede wszystkim liczne gatunki bakterii z rodzajów Propionibacterium (w tym P. acnes), Staphylococcus (głównie S. epidermidis, ale także S. aureus) oraz Corynebacterium. Pobranie wymazu ze skóry umożliwia ocenę kolonizacji przez drobnoustroje patogenne.

Trądzik pospolity (Acne vulgaris) jest jednym z najczęstszych schorzeń w wieku młodzieńczym, w większości przypadków o łagodnym przebiegu. Podstawowym czynnikiem etiologicznym jest Propionibacterium acnes. Posiew ze zmiany trądzikowej rutynowo opracowany jest na obecność bakterii tlenowych i beztlenowych. Czas potrzebny do wyhodowania P. acnes, wynosi 2-7 dni. Oczekiwanie na wynik jest dłuższe niż w przypadku innych posiewów ze zmian skórnych.

Rutynowy posiew materiału ze zmian powierzchownych w obrębie skóry, tkanki podskórnej, w tym także posiew wymazu z miejsca operowanego, obejmuje diagnostykę na obecność typowych bakterii tlenowych, takich jak: gronkowce, paciorkowce, pałeczki Gram-ujemne z rodziny Enterobacteriaceae oraz pałeczki niefermentujące. W przypadku złamań otwartych, oparzeń, zmian ropnych, ran kąsanych, stopy cukrzycowej i innych głębokich zmian w obrębie skóry i tkanki podskórnej, posiew jest wykonywany rutynowo na obecność bakterii tlenowych i beztlenowych. Szczególną uwagę należy zwrócić na urazy, złamania w następstwie wypadków komunikacyjnych i możliwość zakażeń beztlenową laseczką zgorzeli gazowej. Zmiażdżenia kończyn, ciało obce w obrębie uszkodzonych narządów, martwica tkanek sprzyjają rozwojowi bakterii beztlenowych. Etiologię beztlenowcową należy brać także pod uwagę w przypadku ran kąsanych.